Na een paar minuten was ik rustig en werd ik weer mens.Ik wist niet wat dit was, maar ik wist dat ik bij die jongen wou de hooischuur roosendaal zijn, de rest van mijn leven.Ik keek naar de jongens en bij een van de jongens voelde ik me warm worden.Ik was nu zestien jaar, en de hooischuur roosendaal had bijna mijn hele leven in het kleine kamertje doorgebracht.Ik rende al weer naar buiten en rende zonder te veranderen door.De vrouw had een simpele de hooischuur roosendaal witte broek aan, en een simpel t shirt.Hoe wist hij mijn naam, ik voelde me misselijk worden en ik had duizend vragen.Ik ging zitten op mijn bed en wiegde van voor de hooischuur roosendaal naar achter.Ineens hoorde ik een ben jij dat het was jake.Ja, die moest vroeg weg om met de jongens mee te rijden, sam, paul,jayden, jake, collin en quil zijn weg, sorry samira de hooischuur roosendaal vertelde hij.Mijn moeder dacht dat ik was opgegeten.Ik wou niet veranderen als iedereen me kon zien de hooischuur roosendaal dus ik liep eerst het bos in.
